Image
Image
LzM | Lista filmów 24. „Lata z Muzami”- to trzeba zobaczyć!

LzM | Lista filmów 24. „Lata z Muzami”- to trzeba zobaczyć!

Prezentujemy alfabetyczną listą filmów pełnometrażowych (oraz kilku wybranych krótkich), które zaprezentujemy podczas 24. Festiwalu Filmu Muzyki Malarstwa „Lato z Muzami”.

1970 (Polska 2021, 70’)

REŻYSERIA: Tomasz Wolski

W 1970 r. w komunistycznej Polsce wybuchają protesty. W stolicy zbiera się sztab kryzysowy. W ruch idą milicyjne pałki. Padają strzały. Poprzez archiwalne nagrania i animacje obserwujemy mechanizmy władzy. „1970” to opowieść o buncie, widziana z punktu widzenia oprawców.

Tomasz Wolski, kontynuując znakomitą serię dokumentów opartych na materiałach found footage, tym razem ujawnia rzeczywistą dynamikę wydarzeń grudnia 1970 roku na Wybrzeżu. Łącząc archiwalne zdjęcia z niedawno odkrytymi zapisami rozmów ówczesnych decydentów (którzy ożywają na ekranie dzięki animacjom), reżyser tworzy całościowy obraz protestów. Oddaje hołd ich uczestnikom, ale przede wszystkim rzuca nowe światło na działania władz: pokazuje tych, którzy wydawali rozkazy, i posłusznych wykonawców, przypomina konkretne nazwiska, demaskuje mechanizmy represji i propagandy.

Film nagrodzony m.in. na 61. Krakowskim Festiwalu Filmowym.

AIDA (Quo vadis, Aida?, Bośnia i Herzegowina / Austria / Rumunia / Holandia / Niemcy / Polska / Francja / Norwegia / Turcja 2020, 101’)

„To był szok, który nauczył nas, że świat może wywrócić się do góry nogami w ciągu jednej chwili. Życie jest kruche. System jest kruchy. To poczucie stale mi towarzyszy.” – mówi Jasmila Žbanić, reżyserka nominowanej do Oscara, pokazywanej w Konkursie Festiwalu w Wenecji „Aidy”. Podobnie jak w głośnej, nagrodzonej przed laty Złotym Niedźwiedziem na Berlinale „Grbavicy”, również i w swoim najnowszym filmie Žbanić podejmuje temat wojny w byłej Jugosławii. A dokładnie masakry w Srebrenicy, gdzie ponad 8 tysięcy bośniackich muzułmanów, mężczyzn i chłopców, zostało zamordowanych przez Serbów na oczach żołnierzy międzynarodowych sił pokojowych.

Ale ta wojna jest inna, bo widziana oczami kobiet: reżyserki i jej tytułowej bohaterki, tłumaczki, desperacko próbującej nazwać i powstrzymać wydarzenia, których grozy nikt nie chce przyjąć do wiadomości. Aida (warta wszystkich nagród, wybitna kreacja Jasny Đuričić) pracuje w bazie ONZ, wokół której gromadzą się tysiące cywilów. Szukając w tłumie męża i synów, wierzy, że uda jej się kogoś przekonać, komuś wytłumaczyć, wybłagać jeden podpis, wynegocjować życie. Ta wstrząsająca, chwytająca za gardło, do głębi poruszająca opowieść o samotności ofiary zbiera rewelacyjne recenzje i rozpala emocje widzów. Opowieść Žbanić ma tak ogromną siłę również dlatego, że okazuje się do szpiku kości współczesna. Jej scenariusz, w którym główną rolę odgrywa bezradność ofiar, cynizm sprawców, słabość instytucji i obojętność świata, powtarza się coraz częściej, coraz intensywniej wszyscy odczuwamy głód solidarności.

Warto dodać, że znaczący wkład w koprodukowaną przez kilka państw „Aidę” mają także polscy członkowie ekipy: muzykę skomponował Antoni Komasa-Łazarkiewicz („Szarlatan”, „Obywatel Jones”), zmontował ją Jarosław Kamiński („Zimna wojna”, „Śniegu już nigdy nie będzie”), nad kostiumami pracowała Małgorzata Karpiuk („Ślepnąc od świateł”), a polską producentką „Aidy” jest Ewa Puszczyńska, która stoi m.in. za oscarowymi sukcesami „Idy” i „Zimnej wojny”.

Film otrzymał nominację do Oscara w kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy.

AMATORZY (Polska 2020, 95’)

REŻYSERIA: Iwona Siekierzyńska. OBSADA: Wojciech Solarz, Roma Gąsiorowska, Marzena Gajewska

Historia zaczyna się w momencie, kiedy teatr Krzyśka "Biuro Rzeczy Osobistych" (tworzony przez niepełnosprawnych intelektualnie aktorów) wygrywa festiwal. Nagrodą ufundowaną przez zawodowy teatr jest możliwość zrealizowania spektaklu. Wielka radość, wielka szansa, wielkie oczekiwania. Krzysiek z aktorami właśnie pracują nad nową sztuką Grek Zorba. Wspaniale byłoby wystawić ją na prawdziwej scenie. Okazuje się jednak, że dyrektor teatru oferując im współpracę, stawia określone warunki. Kiedy pojawia się gwiazda – Wiki – aktorzy Krzyśka są pod urokiem jej charyzmy. Presja czasu, fascynacja Wiki… Premiera musi się odbyć, ale czy Krzysiek będzie z niej dumny?

Nagroda na festiwalu w Szanghaju, ciepłe przyjęcie na festiwalu w Gdyni i kilka nagród, triumf na festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie.

BIAŁY POTOK (Polska 2021, 79’)

REŻYSERIA: Michał Grzybowski. OBSADA: Marcin Dorociński, Agnieszka Dulęba-Kasza, Julia Wyszyńska

Komedia pomyłek o dwóch zaprzyjaźnionych małżeństwach. Michał i Ewa prowadzą stateczne życie podporządkowane pracy i drugiej ciąży. Mieszkający po sąsiedzku Kasia i Bartek borykają się z poważnymi problemami finansowymi. Niespodziewanie dla wszystkich podczas kłótni Kasia wyjawia mężowi, że łączy ją coś więcej z Michałem… Przyjaźń i miłość w jednej chwili stają pod znakiem zapytania. Zależności uczuciowe i finansowe oraz niewinne z pozoru kłamstwa nakręcają spiralę nieporozumień. Emocje sięgają zenitu. Na dodatek w małżeński spór angażują się windykatorzy, policja oraz wścibski sąsiad. Chaos narasta mnożąc zabawne sytuacje aż do finałowej tragedii, która okaże się szansą dla obydwu małżeństw – ratunkiem dla ich relacji.

Nagroda Publiczności i nagroda za najlepszą rolę męską dla Marcina Dorocińskiego na 40. Festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie.

 

BLOK NOWYCH POLSKICH KRÓTKICH ANIMACJI POWSTAŁYCH POD OPIEKĄ M. WILCZYŃSKIEGO

BESTIE WOKÓŁ NAS, reż. Natalia Durszewicz, 2021, 6’ CANNES 2021!

Osadzona w surrealistycznym świecie opowieść o zamianie ról ofiary i łowcy. Odwrócenie drapieżne drapieżnych.`

ZIELEŃ, reż. Karolina Kajetanowicz, 2021, 8’

Przydrożna zieleń to ziemia niczyja. Powstała by ją mijać, nie żeby być w niej. Geometryczna i sztucznie wyznaczona, ale porośnięta dzikimi chwastami - należy do człowieka czy do natury? To samo tyczy się twojego Ciała. Ciągasz je za sobą przez wszystkie dni zamiast być w nim. Bądź nim. Stworzyłam ten film żeby twoje zmysły mogły odpocząć między prawdziwymi filmami. Żeby Twoje Ciało mogło się zdrzemnąć. Słodkich snów, drugie Ciało. Kocham cię.

JESTEM TUTAJ, reż. Julia Orlik, 2020, 15’

„Jestem tutaj!” chciałaby krzyknąć bohaterka, ale nie jest w stanie poprosić nawet o szklankę wody. Nie może też wstać, bo choroba przykuła ją do łóżka i uzależniła od innych. Doskonale za to słyszy wszystko, co jej bliscy mówią na temat jej stanu. Codzienność starszej kobiety dokumentuje nieruchoma kamera, skierowana prosto na jej twarz. Pozostali bohaterowie: mąż, córka, wnuki, lekarz czy ksiądz są tylko korowodem pojawiających się w kadrze nóg i wypowiadanymi w tle zdaniami. Przeszywająca opowieść o samotności w obliczu śmierci przedstawiona z perspektywy umierającej kobiety - choć ta nie wypowiada ani słowa.

BŁĄD SYSTEMU (Systemsprenger, Niemcy 2019, 125’)

REŻYSERIA: Nora Fingscheidt. OBSADA: Helena Zengel, Albrecht Schuch, Gabriela Maria Schmeide

Szeroko komentowany debiut fabularny Nory Fingscheidt jest chwytającą za serce opowieścią o desperackiej potrzebie uwagi, miłości i czułości dziewięcioletniej dziewczynki. Film został doceniony na wielu światowych festiwalach. Zdobył m.in. Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie, był także niemieckim kandydatem do Oscara.

Główna bohaterka filmu ma zaledwie dziewięć lat, a doświadczeniem mogłaby obdzielić kilkoro swoich rówieśników. Do jakiejkolwiek placówki by nie trafiła, prędzej czy później zostaje z niej wydalona. Takie przypadki, jak niewinnie na pierwszy rzut oka wyglądająca Benni, w slangu pracowników socjalnych nazywane są „łamaczami systemu”. Za agresją, krzykiem, gwałtownością, które charakteryzują zachowanie dziewczynki kryje się jeden cel. Jest nim desperacka chęć powrotu do domu i życie u boku ukochanej matki. Kobieta ma jednak spore wątpliwości, obawiając się, że krnąbrna córka nie pozwoli jej ułożyć sobie na nowo życia. Kiedy kolejne sposoby nie pomagają poskromić wybuchowego charakteru Benni, niespodziewanie pojawia się światełko w tunelu w osobie nowego opiekuna Michy. Czy uda mu się odnieść sukces tam, gdzie wszyscy inni postawili na dziewczynce krzyżyk?

DUŻA RYBA I BEGONIA (Dayu haitang, Chiny 2016, 105’)

REŻYSERIA: Xuan Liang, Chun Zhang. OBSADA: Guanlin Ji, Shangqing Su, Timmy Xu

"Duża ryba i begonia" to oszałamiająca wizualnie historia osadzona w świecie chińskich legend i folkloru. Niezwykła opowieść o dorastaniu, poświęceniu, miłości, a także metafizyczna wizja natury życia i śmierci. Chun żyje w mistycznej krainie zamieszkałej przez magiczne istoty. Gdy kończy szesnaście lat zostaje przeniesiona do świata ludzi, gdzie pod postacią czerwonego delfina musi spędzić siedem dni. Nowa rzeczywistość okazuje się pełna niebezpieczeństw. Od śmierci ratuje ją młody chłopak, który niestety sam traci życie. Chun za wszelka cenę postanawia przywrócić chłopca do świata żywych.

LUDZKI GŁOS (The Human Voice, Hiszpania 2020, 75’)

REŻYSERIA: Pedro Almodovar. OBSADA: Tilda Swinton, Agustin Almodovar, Miguel Almodovar

Hołd złożony największej europejskiej aktorce przez ikonę europejskiego kina. "Ludzki głos" to pierwszy wspólny film Pedra Almodovara i Tildy Swinton, a zarazem pierwszy zrealizowany po angielsku tytuł w dorobku hiszpańskiego reżysera. Ten na wskroś almodovarowski, kipiący kolorami i buzujący od emocji melodramat z powodzeniem łączy dwa temperamenty, wrażliwości i kinowe żywioły. Niepodrabialny styl twórcy "Porozmawiaj z nią" wydaje się być skrojony na miarę gwiazdy Jarmuscha czy Guadagnino, jak obłędna czerwona suknia Balenciagi, w której blada Tilda Swinton przemierza plan filmu Almodovara. Jej bohaterka - zakochana, poniżona, zdesperowana - prowadzi swoją ostatnią telefoniczną rozmowę z mężczyzną, który od niej odszedł. W mieszkaniu w towarzystwie spakowanych walizek kochanka i jego osieroconego psa, miotając się od wściekłości do smutku, trawi miłosną katastrofę. Sięga po pigułki, chwyta za siekierę, rozlewa benzynę: chciałaby zabić siebie, chciałaby zniszczyć jego, chce zagrać rolę życia w dramacie zwanym rozstaniem. Zmienia kostiumy i maski, przymierza konwencje, błaga, krzyczy i szepcze: sprawdza, czy ta historia powinna skończyć się tragedią czy może jednak... happy endem?

MAGNEZJA (Polska 2020, 120’)

REŻYSERIA: Maciej Bochniak. OBSADA: Maja Ostaszewska, Dawid Ogrodnik, Mateusz Kościukiewicz

Pogranicze polsko-sowieckie, przełom lat 20. i 30. XX wieku. Po śmierci szefa gangu i głowy rodziny, władza nad przestępczym klanem Lewenfiszów przechodzi w ręce jego córki – Róży (Maja Ostaszewska). Razem ze swoimi siostrami kobieta kontynuuje szemrane interesy ojca i robi wszystko, by oprzeć się rosnącym w siłę sowieckim bandytom, którym przewodzi konserwatywny Lew (Andrzej Chyra). Tymczasem w cieniu rywalizacji dwóch potężnych rodzin, nierozłączni bracia – Albin (Mateusz Kościukiewicz) i Albert Hudini (Dawid Ogrodnik) – wcielają w życie swój przewrotny plan. Z pomocą uwodzicielskiej Heleny (Magdalena Boczarska) chcą okraść bank, w którym przechowywane są bogactwa Lewenfiszów. Wystarczy jednak kilka złych decyzji, zwykły pech i dwa trupy, by cała misterna intryga została zagrożona. A to zaledwie początek kłopotów, gdyż do miasteczka przybywa właśnie obdarzona genialnym zmysłem śledczym inspektor Stanisława Kochaj (Agata Kulesza). To co wydarzy się wkrótce będzie mieć krwawe i pełne czarnego humoru konsekwencje, które na zawsze wstrząsną pograniczem!

MALOWANY PTAK (Nabarvené ptáče, Czechy/Słowacja/Ukraina 2019, 169’)

REŻYSERIA: Václav Marhoul. OBSADA: Petr Kotlár, Stellan Skarsgård, Udo Kier, Harvey Keitel, Lech Dyblik

Długo oczekiwana adaptacja wstrząsającej powieści Jerzego Kosińskiego pod tym samym tytułem – gorzkiego rozrachunku pisarza z latami wojny i Holocaustu. Żydowski chłopiec, pozostawiony bez rodziców, stara się przeżyć… Prace nad filmem rozpoczęły się w 2010 roku. W 2013 jego scenariusz otrzymał Specjalne Wyróżnienie w konkursie ScriptTeast. Światowa premiera dramatu odbyła się na festiwalu w Wenecji W 2019 roku. "Malowany Ptak" był oficjalnym kandydatem Czech do Oscara w kategorii Najlepszego Filmu Nieanglojęzycznego, zdobył najważniejsze nagrody w swoim rodzimym kraju. W Polsce jest prezentowany w kinach na nielicznych pokazach.

MY DWIE (Deux, Francja 2019, 95’)

REŻYSERIA: Filippo Meneghetti. OBSADA: Barbara Sukowa, Martine Chevallier, Lea Drucker

Nina (Barbara Sukowa) i Madeleine (Martine Chevallier) są na emeryturze. Przez ostatnie kilka dekad ukrywały swoją miłość i nawet ich najbliżsi są przekonani, że są dla siebie tylko sąsiadkami. Nina uważa jednak, że w dzisiejszych czasach nikt nie będzie zwracał na nie uwagi. Namawia Madeleine, żeby wyjechały do Rzymu i zamieszkały w końcu razem. Madeleine jest skłonna powiedzieć o ich związku i planach swojej córce (Lea Drucker), jednak wypadki potoczą się w zupełnie nieprzewidziany sposób. „My dwie” to wyciskająca łzy historia pięknej miłości, gdzie dramatyczne wydarzenia przeplatają się z dobrym humorem. Pełnometrażowy debiut reżyserski Filippo Meneghettiego prezentowany był na Festiwalu Filmowym w Toronto. Francuski kandydat do Oscara

NAJLEPSZE LATA (Gli anni piu belli, Włochy 2020, 129’)

REŻYSERIA: Gabriele Muccino. OBSADA: Pierfrancesco Favino, Micaela Ramazzotti, Kim Rossi Stuart

Nakręcona z rozmachem opowieść o wieloletniej przyjaźni i miłości na tle najnowszej historii Włoch. Film wyreżyserował Gabriele Muccino, znany z takich hollywoodzkich przebojów jak „W pogoni za szczęściem”, „Siedem dusz” czy „Ojcowie i córki”. W rolach głównych wystąpiła czołówka włoskich aktorów, m.in. Micaela Ramazzotti oraz Pierfrancesco Favino.

Od niewinnej młodości aż po blaski i cienie dorosłego życia. Od idealizmu po rozczarowania oraz frustracje. W nowym filmie ceniony włoski reżyser i scenarzysta Gabriele Muccino towarzyszy swoim bohaterom przez czterdzieści lat. Obrazuje ich losy, a tłem czyni pełną politycznych zawirowań najnowszą historię swojego kraju.  Paola, Giulia i Riccardo poznajemy na początku lat 80., podczas gwałtownych zamieszek ulicznych, jakie rozegrały się w Rzymie. Trio zbuntowanych nastolatków wkrótce uzupełnia piękna dziewczyna imieniem Gemma, która wprowadza w ich wzajemne relacje trochę zamieszania. Dla każdego z czwórki bohaterów życie zgotowało inny scenariusz, weryfikując, nierzadko brutalnie, ich nastoletnie fantazje czy idee. Jednak nawet to nie stanie na przeszkodzie w próbie odbudowy młodzieńczej przyjaźni.

NIEPAMIĘĆ (Mila, Grecja/Polska/Słowenia 2020, 91’)

REŻYSERIA: Christos Nikou. OBSADA: Aris Servetalis, Sofia Georgovassili, Anna Kalaitzidou

Współczesna i jednocześnie umieszczona poza czasem opowieść, która przenosi nas do Aten, gdzie panuje epidemia amnezji. Główny bohater, Aris, ma numer 14842 w szpitalnym oddziale dla osób z zaburzeniami pamięci. Pewnego dnia wyszedł z domu, wsiadł do autobusu i na pętli nie wiedział już, kim jest, gdzie mieszka, co przeżył. Takim jak on daje się szansę – mogą stworzyć sobie nową tożsamość i nowe wspomnienia. Pokazywana na festiwalu w Wenecji Niepamięć łączy w sobie absurdalny humor rodem z filmów Yorgosa Lanthimosa (Zabicie świętego jelenia, Faworyta) i melancholię znaną z dzieł Charliego Kaufmana (Być jak John Malkovich, Anomalisa), a gdzieś w tle pobrzmiewa głos z orwellowskiego Wielkiego Brata.

NOWY PORZĄDEK (Nuevo orden, Francja/Meksyk 2020, 88’)

REŻYSERIA: Michel Franco. OBSADA: Naian González Norvind, Dario Yazbek Bernal, Patricia Bernal

Jeden z najbardziej wyrazistych głosów współczesnego kina latynoamerykańskiego, Michel Franco (Pragnienie miłości, Opiekun), zelektryzował widzów zeszłorocznego festiwalu w Wenecji i wyjechał z niego ze Srebrnym Lwem (Grand Jury Prize). Nowy porządek (Nuevo orden) to dystopijna wizja świata, w którym ogromne różnice klasowe doprowadzają do zamieszek, zabójstw i porwań na ogromną skalę. Spychani na społeczny margines chwytają za broń i decydują się na bezwzględną zemstę. Film Franco to brutalny, wstrząsający, perfekcyjnie zainscenizowany thriller. Najbardziej porażające w wizji reżysera wydaje się to, że mamy do czynienia nie z wyssaną z palca fantastyczną opowiastką, lecz wielce prawdopodobną wizją niedalekiej przyszłości.

ODWYK (Polska 2011, 23’)

REŻYSERIA: Krzysztof Jankowski. OBSADA: Wojciech Solarz

Krótkometrażowy film oparty na anegdocie z życia Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Gałczyński (Wojciech Solarz), przebywa na przymusowym leczeniu odwykowym (początek lat 50). Jedna wizyta poety u doktora prowadzącego wywraca do góry nogami dotychczasowe porządki panujące na oddziale odwykowym szpitala psychiatrycznego.

POKÓJ (Polska 2021, 19’)

REŻYSERIA: Krzysztof Jankowski. OBSADA: Wojciech Solarz

Ekranizacji opowiadania "Podróż VII" ze słynnych "Dzienników gwiazdowych" Stanisława Lema. Akcja trwającego 20 minut "Pokoju" rozgrywa się w 2055 r. Kosmonauta Ijon Tichy przygotowuje się do wystąpienia w Parlamencie Pansłowiańskim, gdzie ma wygłosić przemówienie, w którym sprzeciwi się wprowadzeniu Pozaziemskich Regulacji Ludzkich – w skrócie PRL. Aby mu przeszkodzić, rządowi decydenci podstępem zamykają go w tytułowym pomieszczeniu i poddają działaniu nowej broni. W wyniku eksperymentu Tichy zostaje zmultiplikowany i powoli zaczyna tracić zmysły, pogrążając się w niekończących się dysputach z samym sobą.

"Pokój" to film będący zręcznym mariażem komedii i kina sci-fi, w którym pierwsze skrzypce gra oczywiście miotający się na planie, "rozmnożony" komputerowo Wojciech Solarz. Tichy bowiem nie tylko dyskutuje ze swoimi duplikatami, ale też dopuszcza się rękoczynów i wszczyna awantury. Niwecząc tym samym szanse na szybkie opuszczenie swojego więzienia.

PO ZŁOTO. HISTORIA WŁADYSŁAWA KOZAKIEWICZA (Polska 2020, 62’)

REŻYSERIA: Ksawery Szczepanik. OBSADA: Władysław Kozakiewicz

Historia życia legendarnego polskiego tyczkarza - Władysława Kozakiewicza. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie '80, „Kozak” na oczach milionów widzów toczy pasjonujący pojedynek z reprezentantem ZSRR. W finale zdobywa złoto i pobija rekord świata, ale wyprowadzony z równowagi pokazuje sowieckiej publiczności niesportowy, obraźliwy gest. "Wał" zostaje uznany za gest polityczny i życie naszego lekkoatlety z dnia na dzień ulega odmianie. Początkowo Kozakiewicz staje się narodowym bohaterem, zyskuje ogromną popularność i wpływy. Kiedy jednak przychodzi kryzys formy, zasłużonego tyczkarza dopadają lojalni wobec komunistycznego systemu działacze sportowi. Czy kochającemu ponad wszystko tyczkę i pragnącemu zawsze wygrywać skoczkowi uda się jeszcze wrócić na szczyt?

Twórcy filmu dotarli do unikatowych materiałów archiwalnych, polskich i zagranicznych, by opowiedzieć o spektakularnej karierze sportowej, za którą kryją się nie tylko chwile tryumfu, ale też łzy, gorycz i rozczarowania.

PROSTE RZECZY (Polska 2020, 84’)

REŻYSERIA: Grzegorz Zariczny. OBSADA: Błażej Kitowski, Magdalena Sztorc, Tomasz Schimscheiner

Nagrodzony na prestiżowym festiwalu Sundance Grzegorz Zariczny to reżyser, który odważnie eksploruje terytorium na granicy fabuły i dokumentu. W Prostych rzeczach, czułej opowieści o poszukiwaniu życiowych fundamentów, podpatruje autentyczną relację Błażeja, Magdy i ich córki Ali, wprowadzając do historii katalizator w postaci fikcyjnego wujka (Tomasz Schimscheiner) – brata zmarłego ojca Błażeja, który pojawia się, by pomóc młodym w remoncie wiejskiego domu. To punkt wyjścia do refleksji nad rodzinnymi relacjami i uporządkowania bolesnych spraw z przeszłości. Zariczny w umiejętny sposób zderza tu słodko-gorzką codzienność z bezmiarem uniwersalnych problemów.

ROZKOSZE GOŚCINNOŚCI (USA 1923, 74’)

REŻYSERIA: Buster Keaton, John Blystone.

W miasteczku Rockville rody McKayów i Canfieldów od pokoleń toczą krwawą wendetę. Gdy ginie John McKay, wdowa ucieka z maleńkim synkiem do Nowego Jorku. O tej tragicznej historii Willie dowie się 20 lat później, kiedy ruszy do Rockville objąć rodzinną posiadłość. W drodze poznaje uroczą dziewczynę i z wzajemnością się w niej zakochuje. Nie jest świadomy, że jego wybranką jest Virginia Canfield, której ojciec i dwaj bracia poprzysięgli zemstę ostatniemu z McKayów. Rozkosze gościnności to popis fantazji twórczej i precyzji wykonania Bustera Keatona. Aktor tradycyjnie samodzielnie wykonywał wszystkie akrobacje, czego w finałowej sekwencji nad rzeką, gdy pękła lina, omal nie przypłacił życiem.

Muzykę do filmu zaprezentują Miłosz Pękala i Magdalena Kordylasińka-Pękala – wirtuozi marimby, wibrafonu oraz wszelkich instrumentów perkusyjnych. O ich niebywałych umiejętnościach można się o tym przekonać, słuchając ich albumów  nagranych w duecie lub w ramach zespołu Kwadrofonik. Artyści mają na koncie dziesiątki prawykonań oraz współpracę z takimi muzykami, jak: Adam Strug, Artur Rojek, Felix Kubin, Barbara Kinga Majewska czy zespół Mitch & Mitch.

SŁUDZY (Servants, Słowacja/Rumunia/Czechy/Irlandia 2020, 80’)

REŻYSERIA: Ivan Ostrochovsky. OBSADA: Samuel Skyva, Samuel Polakovic, Vlad Ivanov

Osadzony w realiach zimnej wojny, pasjonujący czarny kryminał Ostrochovsky'ego opowiada o zderzeniu wiary i ideologii oraz o potężnej sile manipulacji, po którą sięgają zarówno słudzy Boga, jak i słudzy systemu. Ten wciągający niczym mistrzowska rozgrywka pokera wschodnioeuropejski noir skupia się na losach dwóch seminarzystów, chłopców z prowincji, którzy w mury klasztoru wchodzą z optymizmem i gorliwością. Nie zdając sobie sprawy, że wkraczają w świat spisków, zdrad i złamanych życiorysów, a ich przyjaźń poddana zostanie ostatecznej próbie. Rozgrywająca się w latach 80. XX wieku w Czechosłowacji, opowieść eksploruje szarą strefę politycznych gier, cynizmu i kompromisów, obnażając mechanizmy rządzące totalitarnymi strukturami. Krytyka państwa idzie pod rękę z krytyką kościoła, jako autorytarnej instytucji, która w imię długiego trwania nie zawaha się poświęcić życia najsłabszych. Ostrochovsky zrobił swój mocny, chwytający za gardło film także przeciwko starcom, przeciwko gerontokracji, przeciwko patriarchatowi.

SWEAT (Polska/Szwecja 2020, 100’)

REŻYSERIA: Magnus von Horn. OBSADA: Magdalena Koleśnik, Julian Świeżewski, Aleksandra Konieczna

„Sweat" opowiada o trzech dniach z życia Sylwii Zając (Magdalena Koleśnik), influencerki fitness, która dzięki popularności w mediach społecznościowych zyskała status celebrytki. W internecie ma setki tysięcy followersów, w realu otacza ją grupa lojalnych współpracowników, a na imprezach każdy próbuje do niej podejść i ją poznać. Jednak kiedy jest w domu i wyłącza telefon, zostaje zupełnie sama. Choć Sylwia z łatwością, spontanicznie i bez cenzury dzieli się swoją codziennością z tysiącami nieznajomych, jej prywatne życie w ogóle nie przypomina kolorowego świata z Instagrama.

Kiedy Sylwia zdecyduje się umieścić w sieci odważne nagranie, będzie ono początkiem serii wydarzeń, które staną się próbą zarówno dla niej, jak i dla nielicznych osób, które znają ją bliżej. W ciągu trzech dni dziewczyna nieoczekiwanie odkryje ciemną stronę swojej popularności, a jednocześnie pozna prawdziwą bliskość. Reżyser łączy intymny, kameralny dramat z konwencją thrillera, by opowiedzieć o tęsknocie za miłością w świecie, w którym kochają cię tłumy.

„Sweat" w reżyserii nagrodzonego Paszportem Polityki Magnusa von Horna to jedyna polska fabuła, która znalazła się w oficjalnej selekcji zeszłorocznego Festiwalu Filmowego w Cannes. To także zdobywca największej liczby nagród na 45. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, w tym Srebrnych Lwów dla Najlepszego Filmu. W rolę Sylwii brawurowo wcieliła się Magdalena Koleśnik, obwołana przez zagranicznych dziennikarzy „objawieniem polskiego kina”, czego potwierdzeniem okazały się aż 3 statuetki na festiwalu w Gdyni. Aktorce na ekranie partnerują Julian Świeżewski, Aleksandra Konieczna i Zbigniew Zamachowski. Film wyprodukował Mariusz Włodarski (Lava Films), odpowiedzialny m.in. za produkcję „Śniegu już nigdy nie będzie” Małgorzaty Szumowskiej. 

ŚNIEGU JUŻ NIGDY NIE BĘDZIE (Polska/Niemcy 2020, 116’)

REŻYSERIA: Małgorzata Szumowska. OBSADA: Alec Utgoff, Agata Kulesza, Maja Ostaszewska

Pewnego mglistego poranka w mieście pojawia się on – atrakcyjny mężczyzna z prawdziwego, egzotycznego wschodu. Żenia bo tak brzmi jego imię, ma dar. Jego ręce leczą, a oczy zaglądają w dusze samotnych kobiet. Mężczyzna zatrudnia się jako masażysta na bogatym osiedlu pod miastem. Pracując dla ludzi odgrodzonych murem od „gorszego” świata, poznaje ich historie i osobiste dramaty. Wkrótce niezwykłe zdolności Żeni odmienią życie każdego z nich.

Najnowszy film Małgorzaty Szumowskiej, polski kandydat do Oscara, film startował w Konkursie Głównym festiwalu w Wenecji w 2020 roku.

W CO GRAJĄ LUDZIE (Seurapeli, Finlandia 2020, 117’)

REŻYSERIA: Jenni Toivoniemi. OBSADA: Emmi Parviainen, Laura Birn, Eero Milonoff

Pełna humoru, słodko-gorzka satyra na pokolenie współczesnych trzydziestolatków. Film porównywany jest przez krytyków do przebojów kinowych „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” oraz „Niewinne kłamstewka”.

Grupa dobrych przyjaciół postanawia zorganizować przyjęcie niespodziankę z okazji zbliżających się urodzin Mitzi. Pełen nostalgii weekend spędzony w idyllicznie położonym domu ma przypomnieć bohaterom czasy, kiedy byli nastolatkami. Czy coś może pójść nie tak? Z pewnością, zwłaszcza, że jubilatka nie wydaje się zachwycona pomysłem grupy. Skołowana kobieta liczyła raczej na spokojny weekend, a na to najwyraźniej się nie zanosi. Napięcie wzrasta z chwilą, gdy jej najlepsza przyjaciółka Veronika pojawia się ze swoim nowym chłopakiem Mikaelem. Znajome otoczenie i dawne rytuały sprawiają, że bohaterowie zapominają na chwilę o dorosłości. Wspólnie spędzony czas oraz kryjące się po kątach intrygi i tajemnice zmuszą ich jednak do ponownej oceny przeszłości i teraźniejszości.

WYBRANE KRÓTKIE ANIMACJE MARIUSZA WILCZYŃSKIEGO

SZOP, SZOP, SZOP, SZOPĘ (Polska 1999, 13’), reż. Mariusz Wilczyński

ŚMIERĆ NA 5 (Polska 2002, 3’), reż. Mariusz Wilczyński

NIESTETY (Polska 2004, 13’), reż. Mariusz Wilczyński

KIZI MIZI (Polska 2007, 21’), reż. Mariusz Wilczyński

XABO: KSIĄDZ BONIECKI (Polska 2020, 72’)

REŻYSERIA: Aleksandra Potoczek. OBSADA: Adam Boniecki

„Każdy z nas nosi walizkę, która dotyczy spraw niespełnionych, niedokonanych, źle dokonanych” – mówi bohater filmu „xABo: Ksiądz Boniecki”: filozof, redaktor, zakonnik, pielgrzym, duchowy przewodnik. A przede wszystkim człowiek w drodze, jak portretuje go w swoim kinowym, autorskim dokumencie Aleksandra Potoczek. Tramwajami, samolotami, pociągami, autobusami, samochodami tytułowy xABo (to skrócony autograf, którego używa on w korespondencji z przyjaciółmi) przemierza Polskę, a napotkane w podróży osoby otwierają przed nim swoje „walizki” wątpliwości, zaniechań, smutku; bagaże pełne fundamentalnych pytań, jakie stawia sobie każdy człowiek. W poszukiwaniu odpowiedzi na nie, ekipa przebyła wraz z bohaterem 50 tysięcy kilometrów i podczas trzech lat wspólnej wędrówki była świadkiem setek poruszających, osobistych spotkań.

W dużej mierze sfinansowany z publicznej zbiórki, „xABo: Ksiądz Boniecki” sam też jest odpowiedzią: na tęsknotę za przewodnikiem, niezawodnym i niestrudzonym towarzyszem drogi przez coraz bardziej wyboistą i niepewną rzeczywistość. Jego mądrość, niezależność i uczciwość są dziś potrzebne bardziej, niż kiedykolwiek. Choć jest solą w oku instytucji Kościoła, która zobowiązała go do milczenia (ma zakaz wypowiedzi w mediach - poza "Tygodnikiem Powszechnym", gdzie stale ukazują się jego artykuły), ksiądz Boniecki pisze książki, jeździ na spotkania z czytelnikami, spotyka się z potrzebującymi. Wspiera swoim autorytetem, przynosi pocieszenie i daje nadzieję tym, którzy ją tracą. Z postawy bohatera, z jego stosunku do ludzi i świata, „xABo: Ksiądz Boniecki” wywodzi rodzaj dalekich od dogmatu przykazań, tworzy przewodnik po uczciwym dobrym życiu, w którym, po pierwsze: należy wybaczać.

Nie jest jednak dokument Aleksandry Potoczek laurką dla księdza. Jego bohater sam też dzieli się z nami zawartością swojej „walizki”. Wspomina zaniechania („Zaniedbanie może być gorsze, niż czyn popełniony” - przekonuje), mówi o uczuciach, jakie budzi w nim jego własne przemijanie (ma dziś 85 lat), o bezradności wobec tragedii, o wątpliwościach związanych ze swoją sytuacją w Kościele (porównuje ją do kryzysu małżeńskiego). „xABo: Ksiądz Boniecki” jest portretem filozofa, pielgrzyma-outsidera, który całe życie wędruje własną drogą. Człowieka który łaknie kontaktu z innymi, ale kamera portretuje go także w chwilach samotności i zmęczenia wspaniałą, ale wyczerpującą podróżą, z walizką pełną naszych pytań o drogę.

ZABIJ TO I WYJEDŹ Z TEGO MIASTA (Polska 2020, 88’)

REŻYSERIA: Mariusz Wilczyński. OBSADA: Andrzej Wajda, Daniel Olbrychski, Małgorzata Kożuchowska

Animacja Mariusza Wilczyńskiego „Zabij to i wyjedź z tego miasta” to dużo więcej niż film: to 14 lat życia poświęconych na realizację tego niesamowitego, osobistego projektu. To przyprawiająca o dreszcze podróż w przeszłość własną i kraju, wywoływanie duchów ludzi i miejsc, terapeutyczna opowieść o rodzinie i wzruszający hołd dla przyjaźni. Ten pełnometrażowy debiut pierwszego polskiego twórcy animacji, któremu retrospektywę zorganizowało prestiżowe nowojorskie Museum of Modern Art (MoMa), zrodził się z potrzeby zrozumienia, wybaczenia i miłości. Film Wilczyńskiego wskrzesza dzieciństwo z całym jego bagażem udręk i zachwytów, przywołuje tych, którzy odeszli, by dać im nowe życie. Zanurzony w przywołanych z pamięci detalach, barwach, dialogach, dźwiękach, sytuacjach, głosach, „Zabij to…” staje się kroniką PRL-owskiego dzieciństwa i młodości przeżytej w czasach transformacji, opowieścią o zmieniającej się Polsce, o szarzyźnie nieoczekiwanie nabierającej rumieńców. 

Pokazywany premierowo na Berlinale i wyróżniony na festiwalu w Annency „Zabij to…” może również poszczycić się obsadą, jakiej nie miała żadna polska produkcja. Postaciom z animacji Wilczyńskiego głosu użyczyli między innymi Barbara Krafftówna, Andrzej Wajda, Irena Kwiatkowska, Krystyna Janda, Gustaw Holoubek, Anna Dymna, Marek Kondrat, Daniel Olbrychski, Magdalena Cielecka czy Małgorzata Kożuchowska. Wielu z nich autor zdążył nagrać w ostatniej chwili.

Jednym z głównych bohaterów filmu jest muzyka: fenomenalne, brzmiące niesłychanie współcześnie utwory Tadeusza Nalepy i zespołu Breakout nadają animacji bluesowy, niespieszny rytm. Głos Nalepy, bliskiego przyjaciela Wilczyńskiego rozbrzmiewa tu zresztą nie tylko w piosenkach. „Zabij to…” powstał bowiem także z potrzeby kontynuowania trwającej wiele dekad, przerwanej przez śmierć muzyka rozmowy. Bliscy wciąż w nas żyją, wciąż słyszymy głosy tych, którzy byli przed nami – sugeruje reżyser, ze szczególną uwagą wsłuchujący się w opowieść naznaczonego przez wojnę pokolenia swoich rodziców.

Poetycki, surrealny, przede wszystkim jednak nostalgiczny i pełen empatii dla wszystkiego, co przemijające, ułomne i ulotne, „Zabij to i wyjedź z tego miasta” działa niczym magiczne zaklęcie mające moc przenoszenia w czasie. Ta podróż będzie dla każdego widza głęboko poruszającym, intymnym doświadczeniem.

Laureat Złotych Lwów dla Najlepszego Filmu na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Zdobywca 4 Orłów, nagród Polskiej Akademii Filmowej, w tym za najlepszy film 2020 roku.(ks)

LzM - Lato z Muzami 2022

NOWOGARDZKI DOM KULTURY
Pl. Wolności 7
72-200 NOWOGARD
Sekretariat: sekretariat@ndk.pl


TELEFONY:
SEKRETARIAT 91 39 26 283
KSIĘGOWOŚĆ 91 39 26 284
BIURO KINA/PROMOCJA 91 39 25 779
KASA 91 39 26 262

NUMER KONTA:
34 1240 3884 1111 0000 4209 2568




Zapraszamy również na:
ndk.pl
ekofilm.ndk.pl

Dla mediów

Zamieszczony logotyp można wykorzystywać w publikacjach dziennikarskich. Dziennikarzy zainteresowanych innymi materiałami prosimy o kontakt telefoniczny pod numerem +48 91 39 26 283 lub pocztą elektroniczną na adres: sekretariat@ndk.pl

Polityka prywatności i cookies

Szanujemy prywatność naszych użytkowników i chcemy, aby korzystając z naszej witryny czuli się bezpiecznie. Obok prezentujemy politykę prywatności oraz cookies.